We bevinden ons op een scharnierpunt tussen de eerder groene Dejonghewijk en de (ver)harde Platte-Lostraat te Leuven. Het ontwerp vervangt een langwerpig jaren 50 woongebouw dat letterlijk en figuurlijk dwarsligt in het landschap dat wordt gekenmerkt door grondgebonden woningen, afgewisseld met massieve appartementsblokken. We zien een mengelmoes uitgesproken zadeldaken, platte daken en schilddaken.

De eerder asociale bestaande bebouwing wordt vervangen door twee vrijstaande collectieve woongebouwen. We schenken het ensemble variërende bouwhoogtes en grote hellende daken dewelke een huiselijke uitstraling geven aan het geheel van 25 wooneenheden. De daken mediëren tussen de omliggende zadeldaken, platte daken en schilddaken.

Het geheel is ingebed in een doorwaadbaar landschap als ruimte voor ontmoeting die een toegangsmoment biedt tot de achterliggende groene Dejonghewijk. De gekozen stedenbouwkundige typologie zorgt voor een ruimtelijk accent aan de Platte Lostraat dewelke de wijken links en rechts van deze straat ruimtelijk en mentaal met elkaar verbinden als een overgangsmoment.

De gevels werden uitgewerkt in een sobere geleding in lichte baksteen en beton. De verticaal gemetste delen met dieperliggende voeg zorgen voor een subtiele expressie.